Evde Boza Nasıl Yapılır? Boza Tarifi
İçeceklerden nefis Evde Boza Nasıl Yapılır? Boza Tarifi. Tarife oy verip yorum yapabilirsiniz. Ayrıca kayıt olup kendinize özel profil oluşturarak Tarif Ekleyebilir sevdiklerinizle paylaşabilirsiniz. Afiyet Olsun..
Evde Boza Nasıl Yapılır? Boza Tarifi
Kış aylarının sevilen lezzetlerinden biri olan; içerdiği besin değeriyle hem tok tutma özelliğine sahip olan hem de vücuda enerji sağlayan geleneksel bir içecek olan bozanın nefis tarifi.
Malzemeler
Ana malzemeler
- 2 su bardağı bulgur
- ½ su bardağı pirinç
- 6 su bardağı su
Maya için
- 1 tatlı kaşığı yaş maya
- 1 yemek kaşığı şeker
- 1 su bardağı ılık süt
Kıvamı için
- 1 su bardağı toz şeker
- 5 su bardağı su
Talimatlar
- Bulguru ve pirinci suya iyice yıkayın, derin bir tencereye alın. Suyuyla birlikte orta ateşte, iyice yumuşayana kadar pişirin.
- Püre haline gelen karışımın suyunu süzün ve ince delikli süzgeçten geçirin. Geçmeyen posayı kullanmayacaksınız.
- Süzgeçten geçen lapayı soğumaya bırakın. Tamamen soğumasını bekleyin.
- Bozanın mayası için ılık süt, yaş maya ve toz şekeri ayrı bir yerde karıştırın.
- Soğuyan lapayı büyük boy tencereye alın. Mayasını da ekleyip karıştırdıktan sonra kapağı kapalı bir tencerede, güneş almayan bir yerde 1 gün bekletin.
- Bozanın kapağını birkaç saatte bir açıp havalandırın.
- Mayalanan bozaya toz şekeri ve suyu azar azar ekleyerek istediğiniz kıvama getirin.
- Biraz daha kıvamlanması ve bozulmaması için buzolabına alın.
Video
Notlar
Püf Noktası
Bozayı bekletirken güneş ve ışık almayan, serin bir ortama koyun! Kalorifer yanında olması, güneş alması, ısıya maruz kalması bozanın fazla ekşimesine yol açacaktır. BOZANIN FAYDALARI NELERDİR?
Boza, sıklıkla kış aylarında tüketilen geleneksel bir içecektir. Kış aylarında vücuda soğuğa karşı direnç kazandırması ile bilinen boza, çocuklarda kemik gelişimini güçlendirir ve anne sütünü arttırır. Bağırsaklardaki çalışmayı hızlandıran ve yaşlılarda vücuda güç veren bir şifa kaynağı olarak kabul edilir.
Boza severler bu içeceği genelde kış aylarında; üzerine toz tarçın ilave ederek tüketir. Sarı leblebi de bozanın yanına yakışan bir diğer lezzet olarak bilinmektedir. BOZANIN TARİHİ
Bozanın kelime kökeni Farsça pirinç ve darı unundan yapılan bir tür kıvamlı ve ekşimiş içecek anlamına gelen “bûza/ bûze” kelimesinden gelmektedir. Bûze, aynı zamanda darı anlamına da taşır. Arapça bûza, Bulgar, Hırvat, Macar, Sırp ve Arnavut dillerinde boza, Yunanca bozas, İngilizcede ise boza veya bosa şeklinde karşımıza çıkan boza, Türk Standartları Enstitüsü'ne göre tatlı boza yüzde 0,2-0,5 asit içerir. Evliya Çelebi'nin Seyahatname'sinde geçen tatlı boza, ulemaların dahi içtiği Tekirdağ darısından yapılan beyaz, koyu kıvamlı bozadır. Boza’nın ortaya ilk çıkışı 8-9 bin yıl önce Mezopotamya’ya dayanmaktadır. Mısır ve Kuzey Afrika sahillerinde Akdenizli tüccar gemiciler aracılığıyla batıya, Hazar Denizi güneyinden doğuya, Asya içlerine ve Çin’e; İran ve Afganistan’a, Kafkaslar’dan kuzeye, Volga Havzası’na doğru geniş bir coğrafyaya yayılmasıyla bilinir. Boza’nın dünyadaki yayılışı Türklerin göçleriyle gerçekleşmiştir. Yunanlı tarihçi Ksenophon, M.Ö. 401 yılı sonunda Doğu Anadolu’da boza yapıldığını ve hazırlandıktan sonra çömlek kaplarla toprağa gömüldüğünü belirtmiştir. İlk çağlarda darı, arpa gibi hububat fermantasyonları ile elde edilen Boza, çeşitli isimlerle Mısır ve Trakya’da yayılmıştır.
Selçuklular zamanında Bozaya "Bekni" adı verilmiştir. O dönemde Bozanın darı, buğday, mısır, pirinç veya arpadan yapıldığı, olgunlaşması için testide korunduğu ve fermante olduğu bilinmektedir. Kaşgarlı Mahmut’un Divan-ı Lugati’t Türk adlı eserinde, Karahanlılar’ın darıdan Boza elde ettikleri ve bu içeceğe “Buhoun” dedikleri belirtilir. Aynı eserde bu içeceğin Arapça karşılığı ise “mizr” olarak geçer. 1436 yılında Venedikli seyyah Giosaphat Barbaro tarafından Rusya’nın Rjasan şehrindeki Türkler’in Boza içtikleri ve bu içeceğe “bossoi” dedikleri kaydedilmiştir. Rus askeri F.S. Efromov, 1755 yılında Buhara Özbekleri’nin Bozayı sarı buğdaydan yaptıklarını belirtmiştir. Alman seyyah C. Niebuhr ise 1701-1767 tarihleri arasında yaptığı seyahatlerde Bozanın Kahire, Basra ve Doğu Anadolu’da tüketilmiştir.
Günümüzde Boza, dünyada Türkler’in yaşadıkları ya da Türkler’in egemenliğinde bulunmuş ülkelerde “boza” veya bozayı çağrıştıran isimlerle anılır ve içilir. “Buha-merissa” adıyla Kırım, Volga çevresi, Kafkaslar, Türkistan, Macaristan, Balkanlar, Arap ülkeleri ve birçok zenci kabilesinde tüketilir. Kırım’da darı veya buğday unu, Kazan’da darı, Türkistan’da iri öğütülmüş pirinç unu, Kırgızlar’da buğday yarması, Çerkezler’de darı, Yobol Türkleri’nde arpa, Yugoslavya’da mısır, Mısır’da ise darı unundan yapılmaktadır. Osmanlı Döneminde Boza:
En parlak dönemini Osmanlı zamanında yaşayan boza ve bozacılık, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurulduğu yıllarda büyük kentlerin temel zanaatlarından biri haline gelerek nam salmıştır. 14. ve 15. yüzyıllarda kent yaşamı üzerine yapılan araştırmalar, bozahanelerin Osmanlı kentinin karakteristiklerinden biri olduğunu göstermektedir.
Fatih devrinde Bozaya ilk olarak Fatih’in sevdiği içecek listesinde rastlanmaktadır. Kanuni döneminde boza ve bozahanelerin de yer aldığı bazı kanunnameler çıkarılmıştır. Mısır Eyaleti Kanunnameleri’nde şehir halkının Bozahanelerde Boza içmek bahanesiyle şaraptan uzak durması gerektiği, Rumeli Eyaleti Kanunnameleri’nde ise şehir Bozahanelerinden her ay on beşer akçe alınması yer almıştır.
Bozayı bekletirken güneş ve ışık almayan, serin bir ortama koyun! Kalorifer yanında olması, güneş alması, ısıya maruz kalması bozanın fazla ekşimesine yol açacaktır. BOZANIN FAYDALARI NELERDİR?
Boza, sıklıkla kış aylarında tüketilen geleneksel bir içecektir. Kış aylarında vücuda soğuğa karşı direnç kazandırması ile bilinen boza, çocuklarda kemik gelişimini güçlendirir ve anne sütünü arttırır. Bağırsaklardaki çalışmayı hızlandıran ve yaşlılarda vücuda güç veren bir şifa kaynağı olarak kabul edilir.
- Enerji verir.
- Hazmı kolaylaştırır.
- Emziren kadınlarda süt yapıcı özelliği vardır.
- Vitamin kaynağı bol olduğundan sporculara tavsiye edilir.
- Probiyotik özelliği vardır.
- Kilo almak isteyenlerin iştahını açar.
- Zihin açıcı özelliği vardır.
- Öksürüğü yok eder.
- Sinirleri dinlendirici etkisi vardır.
Boza severler bu içeceği genelde kış aylarında; üzerine toz tarçın ilave ederek tüketir. Sarı leblebi de bozanın yanına yakışan bir diğer lezzet olarak bilinmektedir. BOZANIN TARİHİ
Bozanın kelime kökeni Farsça pirinç ve darı unundan yapılan bir tür kıvamlı ve ekşimiş içecek anlamına gelen “bûza/ bûze” kelimesinden gelmektedir. Bûze, aynı zamanda darı anlamına da taşır. Arapça bûza, Bulgar, Hırvat, Macar, Sırp ve Arnavut dillerinde boza, Yunanca bozas, İngilizcede ise boza veya bosa şeklinde karşımıza çıkan boza, Türk Standartları Enstitüsü'ne göre tatlı boza yüzde 0,2-0,5 asit içerir. Evliya Çelebi'nin Seyahatname'sinde geçen tatlı boza, ulemaların dahi içtiği Tekirdağ darısından yapılan beyaz, koyu kıvamlı bozadır. Boza’nın ortaya ilk çıkışı 8-9 bin yıl önce Mezopotamya’ya dayanmaktadır. Mısır ve Kuzey Afrika sahillerinde Akdenizli tüccar gemiciler aracılığıyla batıya, Hazar Denizi güneyinden doğuya, Asya içlerine ve Çin’e; İran ve Afganistan’a, Kafkaslar’dan kuzeye, Volga Havzası’na doğru geniş bir coğrafyaya yayılmasıyla bilinir. Boza’nın dünyadaki yayılışı Türklerin göçleriyle gerçekleşmiştir. Yunanlı tarihçi Ksenophon, M.Ö. 401 yılı sonunda Doğu Anadolu’da boza yapıldığını ve hazırlandıktan sonra çömlek kaplarla toprağa gömüldüğünü belirtmiştir. İlk çağlarda darı, arpa gibi hububat fermantasyonları ile elde edilen Boza, çeşitli isimlerle Mısır ve Trakya’da yayılmıştır.
Selçuklular zamanında Bozaya "Bekni" adı verilmiştir. O dönemde Bozanın darı, buğday, mısır, pirinç veya arpadan yapıldığı, olgunlaşması için testide korunduğu ve fermante olduğu bilinmektedir. Kaşgarlı Mahmut’un Divan-ı Lugati’t Türk adlı eserinde, Karahanlılar’ın darıdan Boza elde ettikleri ve bu içeceğe “Buhoun” dedikleri belirtilir. Aynı eserde bu içeceğin Arapça karşılığı ise “mizr” olarak geçer. 1436 yılında Venedikli seyyah Giosaphat Barbaro tarafından Rusya’nın Rjasan şehrindeki Türkler’in Boza içtikleri ve bu içeceğe “bossoi” dedikleri kaydedilmiştir. Rus askeri F.S. Efromov, 1755 yılında Buhara Özbekleri’nin Bozayı sarı buğdaydan yaptıklarını belirtmiştir. Alman seyyah C. Niebuhr ise 1701-1767 tarihleri arasında yaptığı seyahatlerde Bozanın Kahire, Basra ve Doğu Anadolu’da tüketilmiştir.
Günümüzde Boza, dünyada Türkler’in yaşadıkları ya da Türkler’in egemenliğinde bulunmuş ülkelerde “boza” veya bozayı çağrıştıran isimlerle anılır ve içilir. “Buha-merissa” adıyla Kırım, Volga çevresi, Kafkaslar, Türkistan, Macaristan, Balkanlar, Arap ülkeleri ve birçok zenci kabilesinde tüketilir. Kırım’da darı veya buğday unu, Kazan’da darı, Türkistan’da iri öğütülmüş pirinç unu, Kırgızlar’da buğday yarması, Çerkezler’de darı, Yobol Türkleri’nde arpa, Yugoslavya’da mısır, Mısır’da ise darı unundan yapılmaktadır. Osmanlı Döneminde Boza:
En parlak dönemini Osmanlı zamanında yaşayan boza ve bozacılık, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurulduğu yıllarda büyük kentlerin temel zanaatlarından biri haline gelerek nam salmıştır. 14. ve 15. yüzyıllarda kent yaşamı üzerine yapılan araştırmalar, bozahanelerin Osmanlı kentinin karakteristiklerinden biri olduğunu göstermektedir.
Fatih devrinde Bozaya ilk olarak Fatih’in sevdiği içecek listesinde rastlanmaktadır. Kanuni döneminde boza ve bozahanelerin de yer aldığı bazı kanunnameler çıkarılmıştır. Mısır Eyaleti Kanunnameleri’nde şehir halkının Bozahanelerde Boza içmek bahanesiyle şaraptan uzak durması gerektiği, Rumeli Eyaleti Kanunnameleri’nde ise şehir Bozahanelerinden her ay on beşer akçe alınması yer almıştır.
Kış aylarının sevilen lezzetlerinden biri olan; içerdiği besin değeriyle hem tok tutma özelliğine sahip olan hem de vücuda enerji sağlayan geleneksel bir içecek olan bozanın nefis tarifi.